
Het is lekker fris buiten, maar zal het kwik lang genoeg onder nul duiken om weer eens een rondje op natuurijs te kunnen schaatsen? We kunnen het alleen maar hopen. Marc Broekmans, vaste gastauteur op Stadsdwalers schreef een prachtig gedicht over het ons bekende gevoel van vrijheid dat we alweer veel te lang geleden voor het laatst hebben ervaren. Schrijf je ook gedichten en lijkt het je leuk om ook een keer gastauteur te zijn op Stadsdwalers, twijfel niet langer en stuur een berichtje. Foto: Juul Baars.
Vrijheid
Ik schaatste onder Lelystadse luchten
Was tijdens happy hour moederziel alleen
Laat gestart zag ik de ondergaande zon
en de berijpte kim leek helemaal van mij
Een gevoel van vrijheid dat geen tijden kende
Mijn vermoeide benen bleven in cadans
De Plassen trokken traag aan mij voorbij
En elke slag maakte me sterker, mans..
Ik schaatste onder Lelystadse luchten
en liet de buizen krassen op het zwartste ijs
De laatste warme stralen vlakten de contouren uit
van het fraaie Flevoland dat ik zo lief heb
Een gevoel van vrijheid dat geen grenzen kende
Aan de eindstreep geurde warme chocolademelk
die mijn trotse binnenste intens verkwikte
In die witte wereld verstreken de beste jaren…
(C) Marc Broekmans, februari 2018